En heb ik gevonden wat ik zocht?

Op deze website heb ik geprobeerd iets te delen van wat ik heb meegemaakt op mijn pelgrimage naar Santiago de Compostela. Het is gebleven bij het weergeven van impressies. Een wetenschappelijke analyse is het niet geworden, en ik denk dat dat er ook niet van zal komen. Te vaak hebben we in het verleden onze gevoelens proberen weg te redeneren, door ze in een sluitend dogmatisch systeem in te passen. Mijn voornemen is deze ervaringen in mijn hart te bewaren als kostbare herinneringen, waar ik nog vaak bemoediging uit zal putten.

Eén van de voor mijn gevoel mooiste ervaringen onderweg wil ik nog eens naar voren halen:

Op 27 mei fiets ik door een landschap met daarin alle mogelijke tinten groen van allerlei gewassen. De kleuren van klaver, lavendel, koolzaad, erwten in bloei, boterbloemen en de alle geuren daarvan strelen de zintuigen, terwijl de vogels in de lucht fluiten dat het een lieve lust heeft. In een plantsoentje in de buurt van Honnecourt-sur-Escaut neem ik een rustpauze en laat de schoonheid van de schepping op mij inwerken.

Terwijl ik geniet van de rust komt een meisje langs op haar driewielertje. Ze zegt: “Ik ben Emanuelle. Daar staat mijn huis.” Daarbij wijst ze naar het huis een eindje verderop. Een ontmoeting, een paar woorden die werden gezegd, zo oppervlakkig gezien zonder enige bijzondere betekenis, maar voor mij het Evangelie in de notendop. Daar zit je dan in een paradijselijke omgeving. En een kind zegt: “Ik ben God-met-jou, en daar woon ik, tussen de mensen. Je kunt zo bij me aankloppen.”

Henk ten Napel

Je kunt reageren door een email te sturen