Verslag van een pelgrimage: -
Vertrek van de Jacobuskerk te Rolde op 21 mei AD 2003 -
Aankomst bij de Jacobuskerk te Santiago de Compostela
25 juni AD 2003 -
|
||||||||
Waarom niet
gaan?
|
“Ik
vrees dan ook dat het dwaasheid is als ik me laat overhalen die reis te
maken.” La Divina Commedia, (Hel) Canto II |
|||||||
Waarom wel
gaan?
|
||||||||
|
Waarom begin je aan zo’n onderneming: een fietstocht van een kleine 2800 kilometer van Drenthe naar Gallicië? Vooraf spelen verschillende overwegingen
daarbij een rol. Achteraf is het moeilijk aan te geven wat nu de doorslag
gegeven heeft. Paula van Cuilenburg geeft in Leven
als een pelgrimsreis het advies om vijf redenen te bedenken om niet te
gaan en vijf om wel te gaan. Laat
ik dat advies
eens opvolgen. |
|||||||
|
Het is opvallend hoe gemakkelijk de argumenten om niet te gaan zich opdringen.
Ze worden door de omgeving en het eigen geweten aangedragen. Het kost dus
niet zoveel moeite om een lijstje samen te stellen: |
|||||||
Het “ik zou het toch anders doen” argument |
Een aantal mensen
geeft aan dat het veel beter op zijn manier kan. “Waarom ga je niet naar Jeruzalem in
plaats van naar Santiago? “ Waarom ga je niet lopen in plaats van op de fiets?” “Waarom ga je
alleen zonder metgezel?” |
|||||||
Het “we willen je er graag bij hebben” argument |
Dit is natuurlijk een
sympathiek argument, en verdient alle aandacht. “Kun je de verjaardag van je
vrouw en de familiedag wel missen?” In goed overleg met de meest nabije
naasten kom je er wel uit. |
|||||||
Het “we kunnen je niet missen” argument |
Dit is een vilein
argument. Kan de gemeente wel zolang zonder jou? Draait de wereld wel door
als jij er niet bent? Misschien ben je wel te belangrijk om zo lang weg te
gaan? Ach, iedereen wil toch graag op een voetstuk staan. Naar
mijn gevoel betekent je laten imponeren door dit argument dat je gevaarlijk
dicht in de buurt komt van een knieval maken voor satan. |
|||||||
Het “we zijn bezorgd” argument |
Stel dat je iets
ernstigs overkomt onderweg, hoe kom je dan weer thuis? Een reëel argument,
dat getuigt van zorgzaamheid. Het is goed om in ieder geval van te voren te
bedenken dat er iets mis kan gaan. Vlak voor het begin
van de reis steekt bij mij ook de twijfel de kop op. Je kunt je op bepaalde
punten trainen, maar feit is dat er in Drenthe geen bergen zijn. Hoe zal het
gaan als ik in de Pyreneeën terecht kom? Zal ik fysiek en mentaal in staat
zijn de reis af te maken? Of zal ik met hangende pootjes terug moeten keren?
Vergelijkbare gevoelens zoals blijkens bovenstaand
citaat Dante overvielen voordat hij zijn reis aanving. |
|||||||
Het “pietluttige” of “zakelijke” argument |
Kun je een reis van
40 dagen, waarin je 24 uur per etmaal in touw bent, wel inpassen in een
verlof van 13 weken van 40 uur. Nee, dat kan niet, dus je zult er heel wat
“eigen tijd” in moeten stoppen. Je
moet het wel echt zelf
willen. |
|||||||
Het “gewetensvolle” argument |
Dit is een heel
sterk argument, want het doet een beroep op je geweten en je arbeids ethos en je bent tenslotte opgegroeid in de
calvinistische traditie.
“Is zo’n fietstocht nu wel een
verantwoorde invulling van een studieverlof?”, met andere woorden: is het
alleen maar vakantie of heeft de gemeente er ook iets aan. |
|||||||
|
Argumenten om iets
niet te doen, of om het anders te doen zullen er altijd zijn. Ik concentreer
me daarom liever op argumenten om wel te gaan. Ik heb mijzelf de vraag
gesteld: “Waarom ga ik niet naar Santiago de Compostela?”
En het antwoord dat ik mezelf gaf was: “Ja, waarom ga je eigenlijk niet? Stap op de
fiets en ga!” Natuurlijk
ga je niet zomaar op reis van de ene dag op de andere. Als ik in gedachten
terug ga naar de oorsprong van dit idee, blijkt dat het toch minstens een
jaar geleden is dat ik het besluit nam. Een reis vraagt geestelijke en
lichamelijke voorbereiding. En er moeten voldoende argumenten zijn om te
gaan. Hier komen mijn argumenten: |
|||||||
Dingen op een rijtje zetten |
Ik had behoefte om
een aantal vragen die bij mijzelf leefden te overdenken
en op een rijtje te zetten, met name met betrekking tot mijn eigen
spiritualiteit in relatie tot mijn leven en werken. |
|||||||
Confrontatie met je zelf aangaan |
Een eenzame tocht
van een week of vijf leek me daarvoor een goede gelegenheid. Zo’n reis dwingt je de confrontatie met je zelf aan te
gaan, een advies dat psychiaters geven als je wordt getroffen door een burn-out. Maar daar hoef je natuurlijk niet op te
wachten. Wellicht helpt zo’n reis een burn-out te voorkomen. |
|||||||
Ervaren hoe het is om op weg te zijn |
Een pelgrimsreis kan
worden gezien als symbool van de reizen die mensen maken in de loop van hun
leven. Hoe is het om een initiatief te nemen, om een project te beginnen,
waarvan je van te voren de uitkomst niet weet. |
|||||||
Gezondheid en leeftijd |
Op een bepaalde
leeftijd speelt de gezondheid een rol, beweging en inspanning zijn dan niet
verkeerd. Het lijkt dan niet verstandig om te wachten op de
vut. Tegen de tijd dat je er aan toe bent ben jij of is de vut er misschien niet meer. |
|||||||
Verantwoorde besteding van een studieverlof |
Van te voren had ik
al het vermoeden dat wat goed is voor de pastor in sommige gevallen ook goed
is voor de kudde. Tijdens de pelgrimage werd dat alleen maar bevestigd. Een
pastor die het aandurft zichzelf tegen te komen met al zijn tekortkomingen,
die weet wat het is om helemaal stuk te zijn, die aandacht besteedt aan
zijn gezondheid om zo goed mogelijk te kunnen functioneren; die op weg durft
te gaan ook al is de uitkomst niet zeker; zou dat niet goed zijn voor een
gemeente? |
|||||||
Het thuisfront staat er achter |
Zonder de
stimulerende steun van het thuisfront zou het hele project in ieder geval
niet mogelijk zijn. De Jakobsschelp die mijn schoonzus me meegaf voor voedsel
onderweg zal zeker helpen om de moed er in te houden. |
|||||||
Santiago
here I come |
De uiteindelijke
conclusie is geweest dat ik op weg ging. Ik ben gelukkig niet overdreven
familieziek, noch heb ik last van een messias-complex,
bovendien had ik me goed voorbereid en kan ik het redelijk met mezelf vinden,
dus op 21 mei 2003 ving ik de reis aan. |